Slachtoffers
De groep die slachtoffer is geworden van de Duitse bezetting zijn om verschillende redenen slachtoffer geworden. De grootste groep slachtoffers van de Holocaust waren de Joden. Tijdens de bezetting groeide de haat tegen Joden (antisemitisme). Er zijn naar schatting zes miljoen joden omgekomen bij de Holocaust, waaronder circa 102.000 Nederlandse Joden. Het verhaal van Anne Frank is het verhaal van een persoon. Om de slachtoffers beter te begrijpen en niet te vergeten, wordt er vaak verwezen naar de uitspraak:
“Er zijn geen zes miljoen Joden vermoord, er is één Jood vermoord
en dat is zes miljoen keer gebeurd.”
Abel Herzberg.
Naast de joden waren ook Roma en Sinti (in de volksmond zigeuners) slachtoffer van de Duitsers. De Duitsers zagen hen als een ''minderwaardig'' volk dat bestond uit dieven en oplichters. Een voorbeeld is Settela Steinbach, een Sinti-meisje die op 16 mei tijdens een Razzia werd opgepakt en naar Auschwitz werd gestuurd.
Settela Steinbach
Hitler wilde een sterk volk creeëren en daar paste geen gehandicapten tussen. Met het programma Aktion T4 werden gehandicapten eerste gesteriliseerd en later omgebracht, deze methode van vergassing wordt later toegepast in de vernietegingskampen.
Ook homoseksualiteit ging in tegen het gezonde volkskarakter, volgens de Nazi's. Daarom verbood Himmler homoseksualiteit en werden tussen de vijf en vijftienduizend homoseksuelen naar de kampen gestuurd. Het was de bedoeiling om hen te ''genezen''. Zij werden gebruikt voor experimenten en honderden werden gecastreerd.
Verder werd iedereen die zich verzette tegen de Nazi's was een politieke tegenstander. In Nederland waren dit de verzetsstrijders. In Polen werd een groot deel van de elite om het elven gebracht, omdat zij door de Nazi's gezien werden als dreiging. Veel mannen uit Oost-Europa werden naar kampen gestuurd omdat zij als politieke tegenstanders werden gezien.